આજે ઇદ છે. અહીં સિંગાપોર, મલેશિયા અને સાઉથ ઇસ્ટ એશિયાના દેશોમાં ઇદનો આ તહેવાર "હરી રાયા" તરીકે ઉજવાય છે. સિંગાપોરમાં ઘણી મલય (મુસ્લિમ) પ્રજા છે અને "હરી રાયા" એ એમના માટે દિવાળીના તહેવાર સમાન છે. મલય લોકો એકબીજાના ઘરે જઇને સૌને "હરી રાયા"ની શુભેચ્છાઓ પાઠવે છે. સૌથી ધ્યાન આકર્ષક વાત એ હોય છે કે ફેમિલીના દરેક સભ્યો સાથે જ બધે જતા હોય છે આ દિવસે અને બધાં એક જ કલરના પરંપરાગત મલેશિયન કપડા પહેરે છે. આ લોકોના કલરનું સિલેક્સન પણ બહુ જબરુ હોય છે. લોકો ગુલાબી, પીળા, વાદળી, લીલા જેવા ભડકાઉ કલરના કપડા પહેરે છે અને તે પણ નાના ટાબરિયાઓથી માંડીને મોટા બધાં એક જ કલરના કપડા પહેરે છે. મારા ખ્યાલથી આ લોકો એક જ મોટો તાકો લેતા હશે અને એમાંથી આખા પરિવારના કપડા બનાવતા હશે. આમ જોઇએ તો બધાને એક જ જેવા ભડકીલા રંગના કપડામાં જોવાનું આપણી આંખોને તો કંઇક અલગ જ લાગે. (આ વિશે કોઇના ફોટા પાડીને મૂકી શકાય એમ નથી કારણ કે એવું કરવા જઇએ તો પબ્લિક મારવા લે :)) બધાને "હરી રાયા"ની શુભેચ્છાઓ.
Selamat Hari Raya Aidilfitri
હવે નવરાત્રી પણ ચાલુ થઇ ગઇ છે. સિંગાપોરમાં ઘણી જગ્યાએ આ વખતે ગરબા થઇ રહ્યા છે પણ દરેક જગ્યાએ પાસની અધધધ કિંમત છે. દરેક જણ નવરાત્રીની કમાણી કરવામાં પડ્યા છે. હું આ રજાઓમાં ક્યાંય ગયો નહીં ગરબામાં. ટેમ્પીનીસમાં 3જી ઓક્ટોબર એટલે કે શરદપૂનમના ગરબા છે એને મન મૂકીને માણીશું. ઘરે હવે 10 દિવસ રોજ સંધ્યાટાણે માતાજીની આરતી કરીશું.
Filed under: રોજનીશી | Tagged: આરતી, ઇદ, ટેમ્પીનીસ, નવરાત્રી, પોષાક, મલય પ્રજા, મલેશિયા, શરદપૂનમ, હરી રાયા |
મારી રોજનીશી 
Leave a comment